Fotografija izgradnje Nove robne kuće na početku nekadašnje Ulice Nebojše Jerkovića, snimljena je u maju 1976. godine. Ova arhitektonska gromada, budući da se zbog svoje visine vidi iz najudaljenijih tačaka prilaska Šapcu, jeste jedan od simbola koji nas iznova ispraća i dočekuje u grad.
Nova robna kuća građena 1976. godine (Izvor: Međuopštinski istorijski arhiv)
Višespratni stambeni deo zadržao je isti crveno-beli izgled, a njegovi stanari već 43 godine imaju privilegiju da, kao na dlanu, istovremeno posmatraju bližu i širu zonu grada sa okolinom. Poslovni prostor je za to vreme dobijao nove oblike u zavisnosti od vlasnika, poslovnih i ekonomskih prilika u gradu. Nekada se čitava Jugoslavija snabdevala u ogromnim trgovinskim radnjama domaćih proizvođača, zvanim „robna kuća“, u kojima se moglo naći sve „od igre do lokomotive“, a njihovo smo značenje danas je zamenjeno terminom „tržni centar“.
Na mestu današnje Nove robne kuće nekada se nalazila kafana Čačića, odnosno hotel „Bristol“. U tom hotelu radio je bioskop „Apolo“ od 1925. do 1934. godine. Preko puta je bila kafana Amerika. Šapčani su rado u to doba dolazili u ovaj kraj jer je tu bila i kafana ,,Devet direka“ koja je opstala sve do 1928. godine, a u njoj su svirali Cicvarići i Vasa Andolija, a gosti bili čuveni književnici, glumci i pesnici kao što su Janko Veselinović, Dobrica Milutinović, Rade Drainac i drugi. Tada je stara zgrada srušena i na njenom mestu je sagrađen hotel ,,Jugoslavija“. Danas se u toj zgradi nalazi banka ,,Intesa“.
I danas u robnoj kući, koju iz nekog razloga i nakon 4 decenije zovemo novom, možemo nabaviti gotovo sve, doduše, iz kineskog uvoza, čija je roba izložena na rafovima centralnog prodajnog prostora ove zgrade. U njenom podnožju nalaze se prodavnice vodećih trgovinskih regionalnih lanaca, kladionica, razni šopovi, dok se iz restorana na vrhu pruža panorama grada.
Nova robna kuća viđena okom grafike (Izvor: nsdizajn.in.rs)
Savršenu simetriju zgrade nastale 80-tih godina prošlog veka, mladi Šapčanin Nikola Sekić predstavio je u svojoj grafičkoj vizuelizaciji na jednostavan i zanimljiv način. Ovo arhitektonsko zdanje iz perioda socijalizma grafički ogoljeno ukazuje na preciznu odmerenost elemenata višemetarske konstrikcije, pa se, poput svetionika u Aleksandriji, završava jednim budnim svetlećim okom koje motri na ceo grad.
