Analiza prenosa virusa u Izraelu pokazuje u kojim slučajevima najlakše dolazi do zaraze korona virusom – u čak 24% slučajeva u ovoj zemlji to se dešava u sinagogama i na verskim događajima, gde je koncentracija ljudi u malom prostoru najveća i istovremeno je gotovo nemoguće držati distancu.
Statistika pokazuje da nakon toga slede hoteli – 15% i restorani – 12%, zbog čega se kao najranije mere prevencije širenja virusa uvode zabrane javnog okupljanja ili se ograničavaju na što manji broj. Poznato je da virusi mogu da prežive u vazduhu i do tri sata posle kašljanja, a najduže se zadržava na kartonu – i do 24 sata – i do dva ili tri dana na plastici i nerđajućem čeliku. To upućuje da bi virus mogao da traje duže na kvakama, plastičnim i radnim površinama. Iz tog razloga mesta gde je jako teško kontrolisati frekventnost prolaznika ili staviti ograničenje kretanja jesu supermarketi – 7% i prodavnice – 7%, pa se u ovakvim objektima propisuje odstojanje od najmanje jednog metra i takođe ograničava broj prisutnih u zatvorenom prostoru na samo nekoliko, uz obavezno korišćenje zaštitnih maski i rukavica.
Pojedinci zbog mesta gde žive i rade dolaze u kontakt sa većim brojem ljudi, pa tako imaju veće šanse da bolest prenesu. Bolnice u kojima se leče oboleli od respiratornih problema, postali su centri brzog širenja zaraze, jer su najbolesniji pacijenti i najzarazniji, a u kontaktu su sa mnogo zdravstvenih radnika. Zbog toga klinike, i pored stroge izolacije donose 5% inficiranih. Poznato je da deca i mladi ljudi do 25 godina uglavnom prolaze bez simptoma, ali da mogu biti prenosioci virusa, stoga su verske škole u 5%, a obrazovni sistem i vrtići uzročnici infekcije bili u 3% slučajeva. Sa isto toliko procenata prenosivosti bili su i starački domovi.
Analiza sprovedena do 22. marta u Izraelu, sa 2.666 obolelih i 8 umrlih pacijenata, pokazala je još da su krivci za oboljevanje stanovništva bile i balske dvorane – 2%, klubovi – 2%, sportske dvorane – 1%, kao i mikve (religiozna kupatila) – 1%.