Čitav Šabac danas je bio okićen nacionalnim i lokalnim obeležjima povodom Dana srpskog jedinstva, slobode i nacionalne zastave, a u spomen na 15. septembar 1918. godine, datum koji je označio proboj Solunskog fronta.
Trobojka se vijorila sa svih značajnijih javnih ustanova, a nacionalna obeležja dominirala su i gradskim trgovima, ulicama, mostovima. Uzimajući učešće u obeležavanju ovog praznika i brojni Šapčani okitili su svoja dvorišta, balkone ili prozore.
Ovaj praznik značajan je i jer je po prvi put zvanično obeležen u Šapcu.
– Prethodne generacije Šapčanki i Šapčana ugradile su svoje živote u ideale slobode i jedinstva srpskog naroda. Kao grad smo zbog toga često bili na iskušenjima, ali svest o tome ko smo i za koje vrednosti se borimo, nije nas napuštala. Isticanjem nacionalne zastave Republike Srbije, danas se i mi, Šapčani, dostojanstveno i ponosno pridružujemo obeležavanju ovog praznika. Živelo jedinstvo srpskog naroda! Živela Republika Srbija – poručio je gradonačelnik Šapca Aleksandar Pajić.
Proslavi su se u večernjim časovima pridružili i mladi Šapčani – oko stotinu automobila sa srpskim zastavama prodefilovalo je centrom Šapca. Mladi su sami organizovali vožnju ulicama, kako kažu, želeći da na svoj način obeže Dan zastave, i pokažu poštovanje prema državnim obeležjima.
Na nekoliko centralnih mesta u gradu pušten je dim u boji srpske zastave.
Posle defilea gradskim ulicama, na tvrđavi Stari grad, uz spektakularnu dimnu zavesu, i trobojke koje su se vijorile sa tvrđave, pripređen je vatromet.
Uz srpsku trobojku vijorila se i zastava sa grbom Grada Šapca, koji sa cvetom ljiljana u sebi imaju posebnu simboliku.
Ljiljan ili krin oduvek je važio za simbol milosrđa i bezuslovne ljubavi. Pored očigledne lepote, u direktnoj je vezi i sa nadom, verom, plodnošću i rađanjem. Srednjevekovna Srbija je bila puna ljiljana, na carskim i kraljevskim regalijama, freskama i novcu. Kruna koju je Stefan Prvovenčani dobio iz Rima i kojom je krunisan 1217. godine, imala je na sebi nisku ljiljana zbog čega su svi Nemanjići na svojim kovanicama sebe prikazivali sa njom na glavi, a da bi položio pravo na njihovo nasleđe, bosanski kralj Tvrtko I Kotromanić uvezao je i krunu i ljiljane na grb Bosne: ljiljan je tako, na neki način, kod Srba bio i simbol božanskog prava kralja da kraljuje i vlada.
Na zastavi, koja je asimetrična horizontalna trobojka plavo-belo-crvena, gde su polja podeljena vijugavo, u plavom polju bliže koplju je beli cvet poljskog krina, žutih prašnika sa stabljikom i dva lista. Na osnovnom grbu, u desnom kantonu je procvetali srebrni krin zlatnih prašnika.
Na velikom grbu, u desnom kantonu je procvetali srebrni krin zlatnih prašnika. U „Rečniku simbola“ Chevalliera i Gheerbranta osnovno značenje mu je – čistota, nevinost i devičanstvo.
U Evropi su najzastupljeniji u Francuskoj čiji je grb do 1376. godine bio „posut“ ljiljanima, što je direktno asociralo na Pesmu nad pesmama, „Što je ljiljan među trnjem“ ono što je Izrailj među narodima misleći na izabranost, to je francuski kralj među kraljevima. Od 1376. godine grb Francuske se sastojao od tri zlatna ljiljana što je simbolisalo jedinstvo ljubavi Svetoga Trojstva prema Kraljevini Francuskoj.
U srpske zemlje ljiljan dolazi preko Vizantije, a njegov uticaj se širio preko Huna, dalje u Srbiju. U srednjovekovnoj Srbiji motiv ljiljana srećemo na kraljevskim regalijama, manastirskim freskama, novcu. Ljiljani u Bosnu dospevaju krunisanjem Tvrtka za kralja, preko krune Stefana Prvovenčanog, u manastiru Mileševa 1377. godine. Do tada na grbu Kotromanića nije bilo ljiljana.
Godine 1888. dva zlatna ljiljana su uneta na grb Kraljevine Srbije kao simbol njenog kontinuiteta sa dinastijom Kotromanića. Ljiljani nisu bili na grbu Države SHS, Kraljevine Jugoslavije, ni SFRJ, ali su se ponovo pojavili na grbu i zastavi nezavisne Srbije 2006.
Ipak, čini se da je ljiljan svoj najveći trag ostavio u hrišćanstvu, pa ne čudi što se metafore vezane za ovaj cvet javljaju na više mesta, kako u Starom tako i u Novom zavetu. Kod Srba je motiv ljiljana čvrsto vezan za Presvetu Bogorodicu, pa se često naziva i Bogorodičin cvet.
Grb Opštine Šabac koristi se u tri nivoa, kao osnovni, srednji i veliki grb. Zastava Šapca je heraldički steg. Zvanični Heraldički steg Šapca malo se razlikuje od osnovnog grba. Proporcije su mu 1:1. To je asimetrična horizontalna trobojka plavo-belo-crvena, sa gornjim, plavim poljem visine oko 2/3 zastave, a polja su podeljena vijugavo. U plavom polju bliže koplju je beli cvet poljskog krina, žutih prašnika sa stabljikom i dva lista.
Blazon Osnovnog grba glasi: Na plavom polju iz spuštene talasaste srebrne grede izdiže se srebrna tvrđava sa tri kružne kule sa krenelacijom i kupastim zlatnim krovovima, svaka sa po tri lučna prozora u nizu otvorena poljem; ispred srednje kule, koja je viša od bočnih, nalazi se visoki srebrni portal sa lučnom kapijom otvorenom poljem, a između bočnih kula i kapije se vidi zlatni palisadni bedem sa pleterom. Od kapije se preko dela pomenute talasaste grede pruža zlatni most. U desnom kantonu je procvetali srebrni krin zlatnih prašnika, a u stopi štita zlatni snop žita uvezan crvenom trakom.
Blazon Srednjeg grba glasi: Osnovni grb (Na plavom polju iz spuštene talasaste srebrne grede izdiže se srebrna tvrđava sa tri kružne kule sa krenelacijom i kupastim zlatnim krovovima, svaka sa po tri lučna prozora u nizu otvorena poljem; ispred srednje kule, koja je viša od bočnih, nalazi se visoki srebrni portal sa lučnom kapijom otvorenom poljem, a između bočnih kula i kapije se vidi zlatni palisadni bedem sa pleterom. Od kapije se preko dela pomenute talasaste grede pruža zlatni most. U desnom kantonu je procvetali srebrni krin zlatnih prašnika, a u stopi štita zlatni snop žita uvezan crvenom trakom), nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa četiri vidljiva merlona, i obuhvaćen sa donje strane prirodnim poluvencem poljskih krinova uvezanim srpskom trobojkom. U podnožju je ružičasta traka ispisana srebrnim imenom ŠABAC.
Blazon Velikog grba glasi: Osnovni grb (Na plavom polju iz spuštene talasaste srebrne grede izdiže se srebrna tvrđava sa tri kružne kule sa krenelacijom i kupastim zlatnim krovovima, svaka sa po tri lučna prozora u nizu otvorena poljem; ispred srednje kule, koja je viša od bočnih, nalazi se visoki srebrni portal sa lučnom kapijom otvorenom poljem, a između bočnih kula i kapije se vidi zlatni palisadni bedem sa pleterom. Od kapije se preko dela pomenute talasaste grede pruža zlatni most. U desnom kantonu je procvetali srebrni krin zlatnih prašnika, a u stopi štita zlatni snop žita uvezan crvenom trakom), nadvišen zlatnom bedemskom krunom sa četiri vidljiva merlona. Držači su dva propeta vranca zlatnih kopita, griva i repova, crvenih jezika, od kojih desni pridržava zlatom okovano grimizno koplje zlatnog vrha sa koga se u polje vije zlatnim resama opšiven steg Srbije, a levi isto takvo koplje i s istim takvim resama opšiveni steg Šapca. Postament Velikog grba je travnato polje obraslo livadskim krinovima, koje se blago izdiže u središtu da pruži oslonac štitu. U dnu postamenta je ružičasta traka ispisana srebrnim slovima ŠABAC, a ispod trake su odlikovanja kojima je grad tokom svoje istorije odlikovan, i to: u sredini Orden Karađorđeve zvezde s mačevima 4. stepena, desno od njega Francuski Ratni krst 1914-1918, a levo čehoslovački Ratni krst 1914-1918, svako odlikovanje u propisanoj traci.
Iz serijala NASLEĐA TRAG. Projekat je sufinansiran iz budžeta Grada Šapca. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
