Uveliko gazi devetu deceniju, a igra kao da je u najboljim godinama. Plodna i nepredvidiva, kao i njeno ime, uvek je intrigantna, predmet polemike na ulici i u kafani. Hvaljena i kuđena, nikoga ne ostavlja ravnodušnim gotovo jedan vek. Odavno je ušla u istoriju grada Šapca, nalik institucijama koje pronose slavu „Srpskog Verdena“. Tako i “Mačva”, poput svih onih znamenitih, svakoga dana, u svom sportskom stilu ostavlja trag. A sve je počelo maja 1919. godine, kada su šabački đaci i studenti, na inicijativu Baće i Nine Nikolić, održali osnivačku Skupštinu Šabačkog loptačkog kluba, u bašti kafane „Kasina“. Pored braće Nikolić, u radu Skupštine učestvovali su: Nikola Stefanović-Pinja, Ljubomir Vojić, Mile Šiljaković, Dragoslav Nikolić – Žuti, Dane Nikolić, Dragan Nikolić – Prćko i dr.
Prvi tim Mačve po osnivanju, 1919/1920. godine
Put do sjaja savremenih reflektora, pod konac pokošene zelene poljane, počeo je na livadi u Kasarskom polju nepreglednom. Istorija piše da je prve stative kupila gospođa Julka Jovanović, čija su tri sina (Milan, Rista i Moma) bili prvotimci Mačve, “za 20 kruna od švercera drvima”.
Načičkani na ogradu i obližnja stabla, za 2000 Šapčani tog 21. septembra 1919. godine, spektakl nije bio na popularnom Mihailovcu, već u Kasarskom polju. Na prašnjavom terenu su se borili Dragi Šumanac (Boža Mitrović), Dane Nikolić, Mile Šiljaković, Baća Nikolić, Sergej Jernjev, Dragoslav Vasić, Ljubiša Vojić, Dragan Nikolić, Nina Nikolić (kapiten), Dragoslav Nikolić i Nikola Topalović protiv Srpskog sport kluba iz Velike Mitrovice. Poraz od 2:4 nije obeshrabrio ni igrače, niti navijače.
FK Mačva kroz istoriju
Snažan kao Bigir Delen, nepokolobljiv i katkad okrutan, „Provincijski Urugvaj važio je za fudbalsku velesilu. Početkom 1928. godine Mačva je nadmoćno osvojila prvo mesto u Novosadskoj župi protiv Vojvodine koju je u odlučujućoj utakmici savladala rezultatom 6:1. Nastavila je sa uspesima širom tadašnje kraljevine.
Na spisku selektora reprezentacije Jugoslavije, od Mačvinih fudbalera, nalazili su se: Mikica Arsenijević, Ivica Bek, Milorad Ilić, Milanče Jovanović, Radomir Vojisavljević, Andrica Kojić i Bora Kesić. Tu su još bili: Jefta Jovanović, Jovan Vračarić, Jovan Cvetković, Gidra Šljivić, Milan Perić, Kokan Stefanović, Kulja Suvajdžić, Bata Kiš, Vido Božović, Moma Jovanović, Mikica Sinđelić, Đole Jovanović, Đorđe Pantazijević, Raduška Gajić, Mikela Stanojčić, Mita Salajdžijević, Nikola Kradžić, Brana Janković i drugi.
FK Mačva-provincijski Urugvaj nekada ( Foto: FK Mačva)
Oslobođenje Šapca donelo je novu energiju, a šabačkom klubu novo ime “Radnički”. U posleratnom prvenstvu Srbije, u konkurenciji šesneast okruga, reprezentacija Šapca sa igračima iz kluba, u utakmici za treće mesto ubedljivo je savladala Kosovski okrug rezultatom 8:1.
Prvi put do Druge lige Mačva, pod imenom „Podrinje“, koje nosi od juna 1946. godine, stiže 1948.godine, a 1951. po drugi put će se plasirati u Prvu saveznu ligu. Klubu je vraćeno i staro ime „Mačva“.
Tim iz 1948/1949. godine
Šapčani i danas sa ponosom pričaju kako su njihovi “crveno crni” savladali Crvenu Zvezdu rezultatom 2:1, pred 25000 gledalaca. Zvezdaši se radije prisete 11. avgusta, kada je na stadionu JNA pobeđen Partizan, rezultatom 3:0 (trostruki strelac je bio Boba Kovačević). Pobede nad Crvenom zvezdom i Partizanom izvojevali su: Milutinović, Petrović, Jurišić, Stanković, Obradović, Gegić, D. Stefanović, Vilotić, Kovačević, Stanić, S. Stefanović, Rogić, Lukić i Krstić.
Utakmica sa Crvenom Zvezdom, 1955. godine ( Arhiva FK „Crevena Zvezda“)
Fraza “usponi i padovi” bili su uteha. Druge sezone takmičenje u Prvoj saveznoj ligi, Mačva će se sunovratiti do podsaveza. U drugoj saveznoj ligi, 1953. godine, Mačva je bila samo dve sezone i ponovo se našla u Beogradskom podsavezu. Odlučujuća utakmica je odigrana 26. jula 1959. godine u Vrbasu, pred 7000 gledalaca od kojih je 2000 bilo iz Šapca. Golom Grujičića, u finišu utakice, pobedila je Mačva sa 1:0. Teret kvalifikacija izneli su: J. Gajić, D. Radovanović, D. Stanković, V. Melić, B. Janjić, J. Rosić, R. Grujičić, S. Dakić, D. Milošević, I. Gvozdenović, B. Kovačević (sa 12 golova u kvalifikacijama) i M. Todorović.
1/16 finala kupa Mačva – Crvena Zvezda 0:1. Strelac Dragan Džajić u 56. minutu
Četiri godine protekle su u Drugoj ligi, a narednih osam u borbi za nju. U odlučujućoj utakmici, 13. juna 1971. godine, u Šapcu, pobeđeni su „Majstori sa Dunava“ rezultatom 5:2. Mačva je igrala u sastavu: Vukadinović, Marković, Arsenović, Pantelić, Popović, Eganović, Crnogorac, (Radivojević), Ilić, Stefanović (Pavlović), Todorovski i Nedeljković, a strelci su bili: Stefanović 2, ilić, Crnogorac i Pavlović.
Igrači Mačve iz 1968. godine ( Arhiva FK Mačva )
Posle dve godine obrela se u Srpskoj, a jednu sezonu i II Srpskoj ligi. Skoro decenija i po trebala je da prođe do povratka u Drugu ligu, 1987. godine. Teret prvenstva izneli su: Vasić, Jovanović, Davidović, M. Kovačević, Tomić, Keserović, Jošić, Riznić, Zlatarić, Mihajlović, R. Krstić i dr.
„Mačva „, 1976.
Sledeće sezone, osvajanjem sedmog mesta u prvenstvu Istočne grupe Druge lige, Mačva je izborila plasman u jedinstvenu Drugu saveznu ligu. Naredne dve godine, 1988. i 1989. upamćene su po najvećim dometima Mačve u najmasovnijem takmičenju – Kupu Jugoslavije. Šapčani su startovali od polufinalnih utakmica na području Srbije, pobedom protiv Obilića, u Beogradu, tek na penale. Finalna utakmica protiv Novog Pazara, u Šapcu, dobijena je rezultatom 2:0, a Mačvi je pripao pehar lista „Politika“ kao najuspešnijem timu sa teritorije Srbije.
Na polufinalnoj utakmici, protiv Partizana, u Beogradu, Mačva gubi sa 2:1. Revanš u Šapcu, pratilo je 10.000 gledalaca i TV kamere. Nerešenim rezultatom 0:0, uz pomoć sudije Lipovca, Partizan se „provukao“ u finale. Za podsećanje, Mačva je najčešće igrala u sastavu: Mićić (Kolarić), S. Petrović, A. Mičić, D. Živanović, M. Đukić, D. Matić, M. Kovačević, M. Arsenijević (A. Grujić), Ž. Ostojić (D. Tomić), D. Radosavljević i D. Jošić (B. Radovanović).
Trofeji FK „Mačva“ ( Foto: J. Gubelić )
Na spisku poznatih bivših igrača FK “Mačva” našli su se : Kraljevina Jugoslavija – Francuska Ivan Bek, Miroslav Đukić, Vojislav Budimirović, Božidar Ćosić, Dalibor Marković, Bojan Neziri, Lazar Stanišić, Filip Despotovski, Bratislav Đorđević, Nenad Gavrić, Vojislav Melić, Zoran Jelikić, Sele Milošević, Voja Rogić…Do raspada Jugoslavije Mačva je bila član Jedinstvene Druge Savezne lige, a onda redovan član Druge A i B lige, sve do 1998. godine kada ispada u Srpsku ligu. Sve do 2002. godine bila je srpskoligaš da bi kroz utakmice baraža protiv Omladinaca iz Novog Sela, 4:1 u Šapcu i 5:1 u Novom Selu, Mačva povratila drugoligaški status.
Povratak Nenada Gavrića ( Foto: FK „Mačva )
Danas ispisuje novo poglavlje istorije. Dolaskom Ivice Kralja, FK „Mačva“ posle 65 godina, ponovo je u elitnoj grupi domaćih klubova – u Superligi. Predsednik FK „Mačva“ Ivica Kralj i potpredsednik Dragan Antonić uspeli su da, zajedno sa igračima i Stručnim štabom, za samo dve sezone Mačvi vrate nekadašnji sjaj Provincijskog Urugvaja, kako su Mačvu nazivali svi sportski stručnjaci i ljubitelji fudbala, ne samo u nekadašnjoj Jugoslaviji nego i van granica stare Juge. Tako su Šapčani prvi put nakon šest i po decenija postali deo superligaškog društva, i sa tim statusom će, kako se svi nadaju, FK „Mačva“ kroz dve godine obeležiti i 100. godina postojanja. Uspeh koji je postignut u poslednje tri godine u Mačvu sada vraća igrače koji su ponikli u šabačkom klubu sa izuzetno uspešnim inostranim karijerama. O tome će se tek pričati i pisati.
Korišćeni podaci: (http://www.fkmacva.com/istorija, wikipedia)
