Tajna komunistička policija ’44. likvidirala je 56.000 Jugoslovena, od čega se na krvavom spisku našlo čak 77 glumaca i umetnika! Svi se slažu u jednom – da je razlog streljanja glumaca samo zbog toga što su tokom rata radili svoj posao. Neki od preživelih su, zbog svoje ideologije, u novijoj istoriji, progonjeni iz ideoloških razloga. Uzimanje „pravde u svoje ruke“ umelo je da uznemiri javnost, umetnike i obične ljude. Neki su ćutali, bunili se u sebi, a neki su javno govorili smatrajući da im je makar to demokratija donela.
Vitez glumišta na poštanskoj markici
Tako je glumica Ksenija Jovanović svojevremeno podsetila na nepravdu koja je učinjena prema još jednom velikanu scene – Ljubiši Jovanoviću izjavivši:
– Zbog onoga što je učinjeno Ljubiši Jovanoviću, Šabac živi svoju sramotu!
Iako se uveliko pričalo da ne postoji nijedan pisani dokaz da je ikome zlo potpisao, slavni jugoslovenski glumac u rodnom Šapcu, te 2003. izbrisan je sa imena pozorišta. Naime, Jovanović je posle rata bio sekretar Odbora narodnooslobodilačkog fronta Narodnog pozorišta, pri kojem je radio Sud časti koji je procenjivao držanje kolega glumaca tokom rata. Ostalo je zapisano da je Ljubiša pristigao iz Kazališta narodnog oslobođenja, sa titovkom na glavi i petokrakom na njoj, ali postoji potpis da je Zagorku Dušanović, glumicu Narodnog pozorišta, i njenog supruga Milorada oslobodio optužbe, odnosno krivice:
“Sud časti pri N.O.F-u u Narodnom pozorištu u Beogradu, nakon dugog razmatranja i ispitivanja slučaja svog člana Dušanović Milorada i žene Zagorke, smatra da je isti dostojan da bude član Narodnog pozorišta u Beogradu” – ostalo je zapisano.
Ljubiša, Ljuba Tadić i Miša Janketić, „Kad su cvetale tikve“ ( Foto: http://secanja.com)
Nekoliko godina nakon što je 1971. preminuo, Šapčani su mu se odužili nazvavši njegovim imenom gradsko pozorište. Ustanovljen je i festival na kome su svake jeseni učestvovale teatarske trupe iz čitave Jugoslavije, a najbolji glumci dobijali su zlatni medaljon sa Jovanovićevim likom.
Više od 20 godina šabačko pozorište nosilo je ime slavnog glumca Ljubiše Jovanovića, Šapčanina, koji je je na scenama ondašnje Jugoslavije odigrao nezaboravne uloge Edipa, Otela, Sirana, Dantona, Falstafa, Stanoja Glavaša, Jevrema Prokića. Međutim, početkom 2003. godine izbrisan je iz imena pozorišta.
Stevan Kragujevic, Tito sa Savom Severovom i LJubiša Jovanović, Jajce, 1968 ( Foto: sr.wikipedia.org)
Godine 2014. U pokušaju da se ispravi nepravda prema Ljubiši Jovanoviću, Šabačko pozorište donelo je odluku da Veliku scenu nazove imenom Ljubiše Jovanovića. Tako je i danas.
Ljubiša Jovanović je rođen 1. oktobra 1908. u Šapcu, umro 15. jula 1971. u Beogradu. Bio je jugoslovenski i srpski pozorišni i filmski glumac. Završio je učiteljsku školu u Šapcu. Tu je počeo da glumi kao amater 1925. Išao je na tečajeve glume u Pragu, Berlinu i u Narodnom pozorištu u Beogradu. Godine 1961. postao je član Jugoslovenskog dramskog pozorišta u Beogradu. Glumio je u 16 dugometražnih filmova, počev od prvog jugoslovenskog posleratnog filma Slavica iz 1947. Igrao je u kratkometražnim filmovima i, povremeno, za televiziju. Bio je dobitnik više nagrada za glumu na Sterijinom pozorju i niza drugih priznanja.
