“U spomen spasioca Mačve i srpskog naroda u Drugom svetskom ratu, velikom dobrotvoru ove crkve, đeneralu Milanu Nediću”, stoji u natpisu na spomen-ploči postovaljenoj iznad ulaznih vrata u crkvi Svetom apostolu i jevanđelisti Marku, u Majuru, nedaleko od Šapca. U potpisu “večitog spomena zahvalnosti” je crkveni dobrotvor Ilija Pavlović, sa suprugama.
U crkvi nemaju dokumentaciju koja bi mogla da potvrdi kako je plaketa, postavljena u znak zahvalnosti jednom od lidera u vreme Drugog svetskog rata, Milanu Nediću, dospela u ovaj crkveni objekat.
“Nikavih pisanih tragova i informacija niti izvora nemamo ko je postavio, zašto i ko su ti ljudi koji su postavili ovu tablu. Ne poznajem tu porodicu, zaista. Ja sam 2002. došao u ovu crkvenu opštinu, kada je crkva već bila izgrađena”, kaže za Blic Vlada Jevtić, starešina crkve.
Isto odgovaraju i u Eparhiji šabačkoj. Pouzdano je da je crkva započeta 1995. godine i završena godinu dana kasnije, ali nema tragova o plaketi jugoslovenskom generalu, srpskom političaru i predsedniku kvislinške marionetske vlade u Srbiji za vreme okupacije od strane nacističke Nemačke u Drugom svetskom ratu, poznate pod imenom „Vlada narodnog spasa”.
Pretpostavlja se da je i plaketa u čast kolaboracionističkog lidera Drugog svetskog tada postavljena i tu stoji duže od dve decenije. S obzirom na to da je okrenuta suprotno od oltara, ne privlači pažnju. Tako teško uočljiva, izdvojena od table dobrotvorima, nije izazivala uzavrele strasti koje su u javnosti često prisutne kada se govori o liku i delu Milana Nedića.
Milan Nedić (Foto: Srbin.info)
Tragajući za istinom kakve su to bile Nedićeve zasluge da mu se u ovom kraju, nasuprot crkvenim dverima, postavi ploča, saznajemo da je dobrotvor Ilija Pavlović rodom iz Gunjaka, iz Podgorine. Njega je Milan Nedić spasao sigurne smrti pa je tako izbegao u Ameriku. Odužio mu se postavljajući tablu zahvalnosti u mestu gde živi njegov bratanac, u selu Majur, nedaleko od Šapca.
Crkva Svetom apostolu i jevanđelisti Marku u Majuru,(Foto: J. Gubelić)
Inače, Milan Nedić je optužen za izdaju i da je sarađivao sa Nemcima, ali je slučaj prekinut kada je izvršio samoubistvo u zatvoru u februaru 1946. godine.
Njegova posthumna rehabilitacija se trenutno razmatra pred Višim sudom u Beogradu, na zahtev njegovih potomaka.