Krupanj je i zvanično turističko mesto. Naime, Komisija Ministarstva turizma je posle obilaska terena donela Rešenje da je celokupna teritorija opštine Krupanj proglašena za III kategoriju turističkog mesta. Rešenje je izdato na tri godine, a pored Krupnja, još 17. gradova i opština u Srbiji ima ovakav status.
Ovde reč ne može da naruši tišinu, ali ni da opiše lepotu koja isijava iz kompleksa Dobri potok. Svoju jedinstvenu priču počinje od Crkva Sv. Uspenja presvete Bogorodice, koja po turskom popisu potiče iz 16. veka. Na crkvu se nadovezuju originalni objekti.
– Tu na spratu samoga konaka Muzeja enterijera 19. i 20. veka, prikazano je kako se živelo, nameštaj je iz tog vremena. U sali je galerija slika. Imamo i podzemnu crkvu, koja je posvećena Svetom velikomučeniku Prokopiju, rudarskoj slavi, jer ovo i jeste rudarsko mesto. Zatim, tu je Muzej starih zanata, Pedagoški muzej. U donjoj zoni je Muzej pčelarstva – navodi protojerej stavrofor Aleksandar Đurđev.
Ovde tek počinju da se nižu turistički biseri Rađevine u čijem stvaranju je, između ostalih, učestvovao sveštenik Đurđev. Tri decenije za svoj muzej u centru Krupnja prikupljao je zbirke, kako bi dočarao burnu istoriju ovog kraja – prve topionice, uniformu srpskog vojnika, uspomenu na Karađorđeviće, knjige iz 17. veka, crkveno i materijalno blago Rađevine.
I dok u mnogim mestima u Srbiji nisu čak ni čuli za tenis, u ovoj opštini pre osam decenija čuveni Bil Hadson učio je meštane toj sportskoj veštini. To dokumentuje reket iz 1938. godine, nekada vlasništvo engleskog obaveštajaca i rudarskog inženjera, a nama jedinstven dokaz da ni tada Englezi nisu mogli da pobede Srbe u tenisu.
– Bil Hadson je ovde igrao tenis sa jednim Krupanjcem iz porodice Jeftić i naučio ga kako se igra, a onda je izgubio sve partije od njega i toliko iznerviran rekao: „Pa znaš šta, kad sam od tebe izgubio, evo ti i moj reket“ – pominje sveštenik lokalnu anegdotu.
U lepo uređenom šetalištu je Crkva spomen-kosturnica Sv. Vaznesenja Gospodnjeg u Krupnju – zadužbina kralja Petra II Karađorđevića, sagrađena 1933. godine, zdanje Doma kulture “Politika“ monumentalno delo sa 3000 kvadrata upotrebnog prostora, koje raspolaže pozorišnom dvoranom, galerijom, malom salom, ateljeom, bibliotekom. Zatim, stara apoteka – vila Pere Despića sagrađena 1914. godine, koja, uz Zadužbinu Nikole Spasića, doprinosi ambijentalnoj celini Krupnja.
Centralni park u Krupnju nalazi se kod ušća dveju reka i glavne gradske raskrsnice i predstavlja centralno mesto na kome su se Rađevci od davnina okupljali da bi saznali najnovija dešavanja. Veoma važnu rekreativnu ponudu ovde čine sportski tereni, otvoreni bazen, sportska hala i fiskulturne sale, brojna fudbalska igrališta i tereni za košarku, rukomet i odbojku.
Krupanj je prva opština u Srbiji koja ima povezane pešačke, gljivarske, biciklističke i planinske staze.
– Sa tim stazama, mi smo uspeli da povežemo sve naše kulturne spomenike, sve turističke destinacije u celoj opštini, i to iznosi preko 200 kilometara povezanih staza, a sve one predstavljaju jedan oblik srca. To je jedno veliko rađevsko srce – kaže Aleksandar Petrović, direktor Turističke organizacije opštine Krupanj.
Opština Krupanj raspolaže jedinstvenim kulturno-istorijskim, antropogenim i prirodnim vrednostima koje vredi posetiti. To su spomen-kapela na lokalitetu Mačkov Kamen, Sokograd – nekadašnja turska tvrđava sagrađena na ostacima rimskog kastela na steni iznad reke Gračanice u čijem podnožju se nalazi manastir Sv. Nikolaja sa manastirskim kompleksom, muzejski kompleks Stolice sa Istorijskom kućom, muzejski kompleks u Beloj Crkvi, Izletište Zmajevac, koga karakterišu nedirnuta priroda i atraktivni vodopadi reke Zmajevac. Tu su i Kovačevića pećina duža od hiljadu metara, Orlićka pećina u Bogoštici sa nekoliko jezera. A planina Boranja , možda je najinteresantniji potencijal opštine Krupanj. Izuzetno je bogata šumama, šumskim plodovima, divljačima, raznovrsnim biljnim zajednicama, izvorištima i mineralima. Na planini postoji planinarski dom i više lovačkih objekata.
Sama varošica burne istorije okružena Sokolskim planinama, leži na četiri rečice. Baš one umele su da je promene 2014. godine. I tada potpuno uništena, ova varoš ponovo se izgradila, pa se danas čini lepšom i pitomijom i uči nas da sve nevolje budu i prođu, važno je da ostanu ljudi.