U XIX veku Šabac su zvali Odžakovići. To je bio sinonim koji su koristili svi koji su sa strane dolazili u grad na Savi. Prvo što bi ugledali, sa koje god strane da su stizali, bili su odžaci.
“Šabac je u to vreme imao mnogo lepih kuća, a odžaci su se videli iz daljine. To je bio sinonim za napredan i razvijen grad. Ti odžaci bili su pokazatelj da se radi o gradu koji ima izgrađene lepe spratne kuće. Visoki beli odžaci u to doba dali su mu ime za sve one koji su dolazili u grad na Savi”, objašnjava Tatjana Marković, muzejski savetnik.
Pažnju na sebe ali i na grad gospodar Jevrem skretao je svojim konakom građenim 1822-1824, kao kneževska rezidencija, a zgrada je imala sve odlike reprezentativnih kuća u „balkanskom stilu“. Njegovi odžaci videli su se sa svih strana.
Prvi javni objekat, kao spratna građevina, podignut je Vladičanski dvor iz 1854. godine. Zanimljivost ovog objekta je svojevrsno zidno grejanje. U dimnjacima postoje otvorena mesta u kojima se ložilo, a topao vazduh se horizontalnim kanalima širio kroz zidove. Zbog ovakvog načina grejanja zidani su visoki odžaci, takozvane odžaklij, te stoga ne čudi da su Šabac jedno vreme nazivali Odžakovići. Interesantno je i to da prilikom gradnje ovog objekta nisu upotrebljavane ekseri niti žica, već su isključivo korišćeni drveni klinovi.
Kasnije, u Karađođevoj ulici, osamdesetih godina prošlog veka nalazio se restoran pod imenog “Odžakovići”.