Jedna od najvećih tragedija jugoslovenskog pomorstva vezuje se za riječki parobrod „Šabac“, koji je ime dobio upravo po srpskom gradu u srcu Mačve. Trgovački parobrod „Šabac“ u Jugoslaviju je doplovio kao deo ratne reparacije 1947. godine, a 7. januara 1962. godine, u sudaru sa britanskim motornim brodom, potonuo je u vodama Lamanša, odnoseći 28 života u svom trupu.
Brod „Šabac“ izgrađen je 1922. godine kao Maria Leonhardt, u brodogradilištu današnjeg poljskog grada Ščećina. Pravljen je za nemačkog brodara Leonhardt & Blumberg-a. Od 1946. plovio je pod imenom „Skottnes“ pod zastavama norveške vlade, a 1947. kao deo ratne reparacije pripao je Jugoslaviji, navodi se u listu „Naša kostrena“.
Tada, po ugledu na imena drugih plovila u to vreme prepoznatljive jugoslovenske mornarice, koja su nosila imena gradova i geografskih regija svih sedam država nekadašnje federacije – Užice, Tara, Hercegovina, Ljubljana, Sarajevo, Zagreb, Kragujevac, postaje Šabac u floti Jugolinije, a 1959. prelazi u Kvarnersku plovidbu iz Rijeke.
Ova moćna vodena mašina 7. januara 1962. godine postao je deo jedne od najvećih tragedija jugoslovenskog pomorstva kad se u kanalu Lamanš sudario s trostruko većim britanskim motornim brodom „Dorrington Court“, pri čemu je život izgubilo 28 od 33 člana posade broda „Šabac“.
Brodovi su se sudarili u magli, a „Šabac“ je, nakon sudara, potonuo za svega pet minuta. Bila je ovo u to vreme najveća tragedija jugoslovenske trgovačke mornarice još od 1930. godine, kad je u ciklonu na Atlantiku potonuo brod „Daksa“, sa 38 ljudskih žrtava – prenosi rječki „Novi list“.
Do sudara je došlo oko 23 sata, kad je veći deo posade bio u svojim kabinama. Za tako veliki broj stradalih, navodi se, krivo je hladno more engleskog kanala u ovo doba godine, ali i potraga za preživelima koja se odvijala u noćnim satima i po magli, što je, prema tadašnjem pisanju britanskih novina, otežavalo potragu i umanjilo šanse za preživljavanje, ukoliko je bilo onih koji su uspeli skočiti u more.
